List of what I left behind this year

Six months. 183 days of 24 hours. I chose to give them away. Knowing you would not leave – a guaranteed postponement. An awkward struggle with time. The urge to disappear, to beg, to destroy, to surrender, but to stay, unmoved. To be excited about the future and wanting to eliminate myself from it. Six months of being dead, pretending to be alive, and waiting for anything to be lifted from me. I gave them away, six months, maybe more, in order to give myself time.

I left my country the day after. Like walking out of a pile of rubble, I saw myself get in cars, on a plane, trains, toward possibility and a sidewalk all mine. I traded in my language, because I was sick of each and every word. I spent a month stripped of all that made me who I am and I liked myself better. Light, reassured, new. All the dirt washed from me; it was startling, this easy rinsing, no spots left. I couldn’t help but laugh at myself. A reacquaintance.

The next thing I gave up was fear. Not completely – how can you ever give up something physiologically yours – only as far as I could throw it did I kill it, push it out. Without it, other things came back. Confidence. Challenge. It made me throw away more and more – this system – and more was returned. I gave up worry; I won chance. I gave up control; I found places so dazzling I never stopped staring. I gave up shame; you found me. I gave up guilt; with each step my sneakers smashed the concrete.

My blue messenger bag, left in New York. My old couch, left to a second-hand-salesman in Sittard. My house, which is – according to my brother - the most substantial asset I ever wasted. My dog, left to a drunk bastard sleeping in his recliner and a car that was fast and hard. My best friend, left to God and his servants, so how could I ever curse the son of a bitch? Ice cream, which is better left to the kids anyway. My subscription to the newspaper, because the person who took it no longer existed. I left you behind out of necessity. I gave one day a week to whatever comes next. I gave my hair to the hairdresser and then wanted it back. I gave money to lots of people, but they all earned it, except for the kids who needed it and the IRS who demanded it. I gave money to myself and nobody thought it inappropriate but me. Red, painted on a wall.

And some small ideas. The idea that work is the most important thing. The idea that family comes first. That I’m old. That eventually everybody – even me – has to settle down. That to cook equals to be an adult. That being an adult means anything. That I prefer men. That you can only write when you’re a writer. That too much wine constitutes a habit. That being on your own means being incapable of half. That I don’t have anything to say. That I’m a rationalist and a realist. That Taco Bell is a great place to have dinner. That everything will be okay.

When the year was over and dust had settled, I remained.

London 2

Londen was leuk, op het slapen op het vliegveld na...

London was great, except for the last night at the airport...

December

Voor de eerste keer in mijn leven heb ik op ski's gestaan! In het begin gleed ik zonder enige weerstand de berg af, maar na anderhalf uur proberen, kon ik zomaar zigzaggend de berg af. Alleen het skiliftje is nog een beetje eng... Maar skieen is best leuk! Snelheid, beweging, nergens aan denken, alleen maar reageren.

On ski's for the first time in my life! At first I thought I would never learn how not to fall down, but after 90 minutes of trying, I was able to zigzag down the slopes. The only thing that's still a bit scary is the ski-lift.... But it's really nice to ski! Speed, movement, no thoughts at all, only reactions.

En nu gaat Noortje echt weg.... Mijn assistente (achteraan op de bank) stopt ermee per 1 januari en deze week waren we voor het laatst allemaal bij elkaar. In januari zal ook Jop vertrekken en heb ik dus twee nieuwe mensen nodig. Het was even spannend om ze te vinden en in de afgelopen drie weken zijn we heel druk geweest met nieuwe sollicitanten. Maar het is nu eindelijk bijna rond: twee nieuwe mensen en het team is weer compleet. Het was heel gezellig in Edd's!

Noortje is really leaving... My assistant (centre of the picture) is quitting on January 1st and this week was our last chance to be together with the whole team. Jop will leave in January as well, so I need two new staff members. I wasn't sure if I was going to find them and was very busy with new applicants for the last three weeks. But we're almost there now. We had a great time at Edd's.

Sara wordt al groot. Zo'n vier maanden oud nu. Ze is eigenlijk vaak best wel vervelend. Ze is niet moe te krijgen, wil continu spelen en bijten in mijn hand. Als ze iets lekkers te eten krijgt, eet ze dat niet op, zoals Mila deed, maar ze gaat er eerst heel gek naar zitten kijken en daarna houdt ze het urenlang in haar bek of ze verstopt het ergens. Een materialistisch beestje, dus. Ik mis Mila wel eens. Aan de andere kant is ze ontzettend vrolijk, nergens bang voor, blaft ze niet en is ze lekker zacht.

Sara is getting bigger. Four months old now. She is actually quite obnoxious most of the time. She never gets tired, wants to play all the time and likes biting my hand. Whenever she is given a treat, she won't eat it like Mila did, but she stares at it for some time, then takes it in her mouth for hours or hides it somewhere. A materialistic creature. Sometimes I miss Mila. On the other hand, Sara's incredibly happy, she never gets scared, she doesn't bark and she's nice and soft.

Het is zo leuk om te wonen waar ik woon! Buiten mijn raam hangen kerstlichtjes! En toen ik afgelopen donderdag vrij had, ben ik lekker in Cafe Zuid de krant gaan lezen en daarna gaan schrijven. Oh, en dinsdagochtend heb ik vlak voor het werk de boodschappen nog even gedaan. En toen ik vanavond thuiskwam, had daar net een zwerver zich in mijn portiek geinstalleerd. Oke, da's minder.

I just love my home! There are Chrismas lights outside my window! And when I had a day off on Thursday, I had my morning coffee at Cafe Zuid while reading the newspaper/doing some writing. And on Tuesday morning, I bought groceries before going to work. And when I came home tonight, I met a homeless person in my doorway. Okay, not everything is perfect. 

Inspiratie - Inspiration

Zie mij vanmorgen eens actief fotograferen in het centrum. Samen met foto-maatje Willem ben ik erop uit getrokken om te zoeken naar mooie beelden. Het lukte wonderwel! Willem heeft me in een dag ontzettend veel geleerd. Mijn batterij is nu leeg, maar ik kan niet wachten voor ik weer door kan gaan met foto's maken!

I finally got up from the couch today to make some pictures in town. My photography-class-buddy Willem and I went out looking for strong images. And it worked! Willem taught me a lot today. My battery is empty now, but I can't wait until I can pick up my (borrowed) camera again!

Draad

Thread

Bratwurst.
Man eating a snack. 

My beautiful monster

Ik had niet echt behoefte om foto's te maken de laatste tijd, dus hier een paar uit mijn arcIhief. Foto's van dat wat me het meeste bezighoudt: mijn werk. Lunch op kantoor - k eet een boterham met de locatiemanagers en mijn assistente. Zij gaat weg per 1 januari en een van de managers ook, dus ik ben hard op zoek naar nieuwe mensen. Wat nogal moeilijk gaat worden, want beiden zijn erg goed en dus moeilijk vervangbaar.

Didn't have the urge to make pictures for some time, so here are some from my archives. Pictures from the thing that keeps me busy most: work. Lunchtime at the office - I have a sandwich together with the location managers and my assistant. She's leaving January 1st and so is one of the managers, so I'm trying to find to new people. Which is going to be hard, because they're both good and hard to replace.

Dit is een van onze locaties. Op een normale weekdag geven we hier begeleiding aan zo'n 140 kinderen in de leeftijd van 13 tot 18. We hebben in totaal zes locaties (drie van onszelf en drie scholen). Elke locatie heeft een locatiemanager die er voor zorgt dat er elke dag begeleiders zijn om de kinderen te helpen met hun huiswerk. De begeleiders zijn studenten van de universiteit die speciaal getraind worden voor de begeleiding.

This is one our own locations. On a normal weekday, we teach about 140 kids in the ages from 13 to 18. We have a total of six locations (three of our own, three schools). Each location has its own location manager, who makes sure there are tutors each day to help the kids with their homework. The tutors are university students who get a special training in how to teach the children.

Elk kind heeft zijn/haar eigen werkruimte waar ze studeren alvorens overhoord te worden door een begeleider. Ze zijn aanwezig tussen 2 uur en half zeven. Vroeger gaf ik de begeleiding zelf, maar tegenwoordig doe ik dat nog maar een keer per week en ben ik verder op kantoor aan het werk. Ik vind het leuk om uit mijn kantoor te ontsnappen en naar een locatie te gaan om te kijken naar de kids terwijl ze studeren. Soms praat ik met ze of help ik de begeleiders met overhoren. De kinderen zijn geweldig. Ze zijn slim en grappig en vol met energie.

Each child has his/her own workspace where they prepare before being quizzed by one of the tutors. They are there from 2pm till 6.30 pm. I used to teach them myself, but nowadays I only get to be a tutor once a week; I'm at the office for the most part. I like to sneak out of my office and go to one of the locations to watch the children as they study. Sometimes I talk to them or help the tutors quiz them. The kids are great. They're funny and smart and energetic.

Op dit moment werken er zestig mensen in mijn bedrijf. 60 ja. Dat is inderdaad heel veel. Toen deze foto gemaakt werd (juli 2005) waren dat er nog 40. Het is een jonge groep enthousiaste en flexible mensen en ik ben vaak erg trots op ze.

At the moment sixty people work for my company. Yes, 60. That's a lot. When this picture was taken (July 2005) we only had 40. It's a young group of enthusiastic and flexible people. I'm proud of this group a lot.

So this is work. I created it myself. It's the place I wanted to be most for a good four years. It's the best thing I ever accomplished. It's what kept me up at night. It's where I met beautiful people. It's what I dreamt of, lived for, cried about, fought for, stuck with and clung to. It's what ties me down now. And what I can't let go. It's my beautiful monster.

All new!

Door de verhuizing heeft het even geduurd, maar hier zijn toch weer wat nieuwe foto's. Het is deze week herfstvakantie en ik was ook nog jarig. Ik heb de hele week leuke dingen gedaan: feestjes gevierd, van de mooie herfst genoten in het bos, gelezen, en vooral heel, heel veel geschreven. Zoveel dat ik ondertussen serieus ben gaan twijfelen of ik dat eigenlijk wel kan. Maar goed, ik doe mijn best om vol te houden.

Because of my move it took a while, but here are some new pictures. I'm on autumn vacation this week and celebrated my birthday, too. So I did nothing but fun stuff all week: went to/had some parties, enjoyed this year's beautiful and warm autumn (in the woods), read, and most of all: I did a lot of writing. In fact, I spent so much time writing that it made me seriously question my ability to write. But I'm trying to keep it up.


Dit is Senna, het dochtertje van Sally en Arvid. Ze is hier twee weken oud. Senna is een heel mooi, klein meisje en ondanks mijn gestuntel met haar heeft ze toch echt lekker in mijn armen liggen slapen.

This is Senna, Sally & Arvid's daughter. She's two weeks old here. Senna is a very small, beautiful girl and despite of my clumsiness with her, she had a nice sleep in my arms.



Dit is de straat waar ik nu woon, de Rechtstraat. Mijn huis is achter het reclamebord op de stoep. Ik woon op de eerste verdieping, meteen boven de skateshop 'Gravity Zero' met zijn oranje etalage. De Rechtstraat is de mooiste straat van Maastricht, maar dat weten jullie al natuurlijk.

This is the street where I live now, called 'the Rechtstraat'. My house is the one behind the advertisement-board on the sidewalk. I live on the second floor, right above a shop where they sell skateboards, called 'Gravity Zero' (orange shop window). The Rechtstraat is the most beautiful street of Maastricht, but of course you already knew that.

En hier dan een stukje van mijn nieuwe appartement. De ruimte die ik nu heb is een stukje kleiner, maar wel met een paar voordelen: dakterras, ligbad, sjieke keuken (die er ook prachtig uit blijft zien, omdat ik hem nooit gebruik). En als ik naar buiten kijk, zie ik mensen voorbij wandelen. Alles (werk, winkels, vrienden, bieb, bioscoop, sportcentrum) ligt op loopafstand, dus ik ben hier ongelooflijk gelukkig mee. Ik heb er heel lang over gedaan om de beslissing te nemen om te verhuizen, maar ben nu echt heel blij dat ik het heb gedaan!

And finally a small piece of my new apartment. My new apartment is a bit smaller than the old one, but it has its advantages: a roof garden, bath tub, fancy kitchen (that stays fancy, because I never use it). And when I look outside, I see people walking by. Everything (work, shops, friends, library, cinema, sports center) is within walking distance, so I'm really happy with it. It took me a long time to make the decision to move, but now I'm so glad that I did!

First meeting of the year!

Vier keer in het jaar heeft Check5, mijn bedrijf, een meeting met alle 50 werknemers. Op 5 september hadden we de eerste. Het was de eerste keer dat ik de meeting in mijn eentje deed sinds David weg is.

Four times a year, Check5 - my company - has a meeting with all our 50 employees. We had our first meeting on September 5th. It was the first time I had to present it by myself, now that David, my former business partner, has left.

Het ging heel goed. We zijn helemaal klaar voor het nieuwe schooljaar!

It went very well. We are now ready for the new school year!

Nadat ik alle veranderingen had doorgesproken voor dit jaar, kon ik kijken hoe de begeleiders van elke locatie enkele onderwerpen doornamen.

After introducing all the changes in our procedure this year, I watched as the teachers of each location gathered together to discuss some issues.
Het blijft moeilijk te geloven dat al die mensen bij elkaar zitten, door een idee dat ooit in mijn hoofd ontstaan is....

I sometimes find it hard to believe that all these people are there, because I once had this idea about a company.... 

Back home

Ik kwam thuis op 16 augustus. Het was koud en regenachtig. Het bleef heel augustus zo. Het was de natste augustus van de laatste 100 jaar.

I got back to Maastricht on August 16th. It was cold and rainy. The weather was like that for the rest of August. It rained every day. It was the wettest August of the last 100 years. This is the street where my mother lives.

Dit is mijn straat (en mijn auto). Ik woon in een saaie buurt. Sinds ik terug ben, vind ik het echt niet meer leuk daar.

This is my street (and my car). I live in a very boring neighborhood. Ever since I came back, I can't stand living there.
Hier werk ik. Er werken hier vijf mensen. Ik begon met werken op 17 augustus. Het meisje vooraan op de foto is Noortje. Ze is mijn nieuwe assistent. Ze is zo goed dat ik bijna een kwart minder werk heb.

This is where I work. Five people are in this office. I started work on August 17th. The girl in front is Noortje. She is my new assistent. She is so good my workload has been reduced by at least 25%!
Dit is Sara, de nieuwe hond van mijn moeder. Sara is heel veel werk....

This is Sara, my mother's new dog. Sara is a handful, in every way.... 

Images of New York City

Kunstwerk bij Lincoln Center.

Art at Lincoln Center.